Claude, Frank, Rabah & Sébastien

Julie de Bellaing bracht in februari en maart stukjes dagdagelijks leven door met Claude, Frank, Rabah & Sébastien, die kind aan huis zijn in DoucheFLUX. De tentoongestelde foto’s zijn het resultaat van vier inspirerende ontmoetingen. Vier totaal verschillende individuen, met eigen belevenissen en een eigen parcours. Toch krijgen ze van de maatschappij één etiket opgeplakt: “(ex)dakloze”.

Veeg je voeten voor je binnenkomt

Dames en heren, vooraleer u de tentoonstelling bekijkt, nodigen we u uit om uw verbeelding op de proef te stellen.
Begin met uw gewoonlijke ochtendroutine: ontbijt, even plassen, douchen, tandenpoetsen… En nu moet u deze handelingen ruimtelijk uitrekken. Om te ontbijten, moet u naar een bepaalde plek in Brussel gaan, voor de toiletten naar een andere en om een douche te nemen gaat u naar nog een andere plek. Stappen, stappen, stappen. Vergeet niet dat ook de tijd uitgerekt moet worden, want al deze plekken worden gedeeld met anderen, volgnummers zwaaien de scepter en wachtrijen zijn de regel. En vergeet ook niet dat er geen sprake is van intimiteit of stilte. Laten we er geen doekjes om winden: het is een fysiek en psychologisch slopende routine. En daarbovenop komt de vraag waar de nacht door te brengen. Je hoeft maar te kiezen: onthaalhuizen, noodopvang, kraakpanden, de publieke ruimte, de straat… Rudimentair comfort, vluchtige of doordringende blikken, lawaai, ziektes, geweld, koude, diefstal… Voor de meesten is de nacht van korte duur en lijkt de dag een eeuwigheid.

Deze korte schets van dakloosheid is maar een flits uit een zeer complexe wereld. Dakloosheid vertaalt zich in vele werkelijk-heden en wordt door ieder individu op een andere manier beleefd. Naast de materiële moeilijkheden worden ze geconfronteerd met immateriële moeilijkheden waarvan de meesten niet het flauwste benul hebben: hun ontmenselijking. Het heeft geen belang hoe ze het stellen, wat ze meegemaakt hebben, wat hun parcours is, ze voelen zich een nummer, allemaal in hetzelfde vakje geplaatst, zonder stem. Want omdat deze persoon geen huis (meer) heeft, telt hij·zij niet meer mee, is hij·zij niets meer waard…

Info

Technische gegevens:

  • 16 foto’s
  • 60 x 90 cm
  • 13 horizontale en 3 verticale foto’s
  • zwart-wit
  • legende en contextualisering in een boekje
  • ophangsysteem met haakjes

De tentoonstelling kan gratis vertoond worden maar met een waarborg van 50 €

Wil je deze tentoonstelling reserveren? Stuur een mail naar Elisabeth Mareels